Duke ndjekur gjithmonë teknikat e përditësuara në fushën e riprodhimit mjekësor të asistuar, ne mund të sygjerojmë rrugëtimin më të përshtatshëm për secilin çift që vjen pranë klinikës sonë duke ndjekur ecurinë e tij hap pas hapi dhe duke pasur si qëllim kryesor marrjen së bashku të vendimeve.
Të dëgjuarit dhe mbështetja janë thelbësore; qëllimi është ti marrim vendimet së bashku.
> Mbledhja e anamnezës (“Historisë së çiftit”)
> Të kontrolluarit e ekzaminimeve të mëparshme.
> Të kërkuarit e ekzaminimeve të reja.
Takimi i parë është thelbësor për të planifikuar të gjithë itenerarin e programit që do të ndjekë çifti, për të kuptuar cilat janë faza e tij, për të ekzaminuar të gjithë dokumentacionin, për të planifikuar kohën dhe për të përcaktuar trajtimet e mundshme. Në këtë takim të parë do të vendoset lidhja midis çiftit dhe mjekëve që do i ndjekin prandaj është e nevojshme dhe njekohësisht e domosdoshme që të jenë të pranishëm të dy partnerët.
Për të proçeduar me teknikat e riprodhimit të asistuar të nivelit të dytë (FIVET dhe ICSI), një prej specialistëve të ekipit duhet të çertifikojë gjëndjen e infertilitetit dhe pranimit në brendësi të programit.
Këto ekzaminime mundësojnë që të përcaktohet metodika më e përshtatshme e RMA dhe për rrjedhojë të maksimizohet probabiliteti i një përfundimi pozitiv për çiftin. Për shëmbull mund të parapëlqehet ICSI në krahasim me fekondimin in vitro në rastet kur nga ekzaminimet vihet re një pëkeqësim i gjëndjes së lëngut seminal krahasuar me gjendjen e mëparshme nga të dhënat preçedente.
Disa prej këtyre ekzaminimeve përfshijnë:
Femra:
> Grupin e gjakut (sipas sistemit Rhezus gjithashtu).
> Gjak komplet.
> Elektroforezë të hemoglobinës (i kërkohet të paktën njërit prej partnerëve).
> Skrinimi për Fibrozën Cistike (i kërkohet të paktën njërit prej partnerëve).
> Testi indirekt i Coombs-it (në rastet e grupit Rhezus negativ)
> Antitrupa anti-Rubeola IgG e IgM, anti-Toksikoplasmozës IgG e IgM, anti- Citomegalovirus IgG e IgM (nëqoftëse rezultatet janë negative në ekzaminimet e mëparëshme).
> HbsAg, HbcAb, HCV, Tpha(Treponema pallidium, Hiv Test).
> Ditën e 2-të ose të 3-të të ciklit menstrual matja e niveleve të: FSH, LH, TSH, 17b estradiolit, beta inhibinës, hormonit antimullerian, prolaktinës.
> Ditën e 2-të, maksimumi diten e 6-të të ciklit menstrual një ekografi transvaginale, për të vlerësuar aksesibilitin e vezoreve për marrjen e vezëve dhe numërimin e folikulave antrale
> Strisho vaginale + cervikale për të kontrolluar praninë e mundshme të Klamidies dhe të Mykoplazmave.
> Pap testi.
> Mamografi në varësi të moshës ose faktorëve të riskut.
> Në raste specifike: analiza e kariotipit.
Mashkulli:
> Grupin e gjakut (sipas sistemit Rhezus gjithashtu)
> Elektroforezë të hemoglobinës (i kërkohet të paktën njërit prej partnerëve)
> Skrenimi për Fibrozën Cistike (i kërkohet të paktën njërit prej partnerëve)
> HbsAg, HbcAb, HCV, Tpha, Hiv Test
> Ekzaminimi i lëngut seminal (psh: swim up)
> Testosteroni, FSH, LH, Estradioli
> Testime të tjera në varësi të historisë klinike
Për disa nga këto analiza është e nevojshme që çifti të ketë një fotokopje e cila do ti bashkangjitet konsensuseve në dosjen e pacientëve e cila do të ruhet pranë arkivit të klinikës. Janë të nevojshme, gjithashtu, disa ekzaminime për të vlerësuar sigurinë e pacientes në momentin kur mund ti nënshtrohet anestezisë, e parashikuar në momentin e tërheqjes së ovociteve (pick-up).
Gjatë këtij takimi momentet kryesore janë këto:
> Vlerësohen nga ana e mjekut analizat e kërkuara prej tij në vizitën e pare.
> Vendoset diagnoza ose kërkohen ekzaminime të tjera.
> Nëqoftëse ekzaminimet janë të mjaftueshme përcaktohet programi terapeutik dhe vendoset terapia e riprodhimit mjekësor të asistuar që do të ndiqet duke diskutuar me çiftin.
Vendimet e mundshme në këtë moment janë:
> Çifti vendos të mos vazhdojë më tej me trajtimin.
> Vendoset ti nënshtrohet paraprakisht inseminimit intrauterin (Niveli i parë).
> Vendoset ti nënshtrohet FIVET-ICSI (Niveli i dytë).
Niveli parë: Inseminimi intrauterine.
> Përcaktimi dhe dhënia e instruksioneve për terapinë e stimulimit.
> Monitorimi ekografik dhe induktimi i ovulacionit.
> Inseminimi intrauterin.
Inseminimi intrauterin është një teknikë përmës të cilës kërkohet të rritet mundësia e takimit të gametëve (ovocitit dhe spermatozoidëve) brenda rrugëve femërore seksuale. Pra është një metodë e fekondimit in vivo.
Induktohet një rritje e butë e shumfishtë folikulare (maksimumi 3 deri 4 folikula) nëpërmjet injektimeve nën lëkurë të gonadotropinave (hormone folikular stimulant).
Pas disa ditëve terapi, gruaja fillon monitorimin ekografik të ovulacionit për të vlerësuar në këtë mënyrë dimensionet e folikulave ose kontrollohet dozimi plazmatik i estradiolit dhe i progresteronit.
Pas arritjes së një niveli korrekt të folikulës (rreth18 mm), induktohet ovulacioni duke injektuar HCG dhe 36 orë më vonë proçedohet me inseminimin, pra me transferimin e spermatozoidëve në uterus të cilët paraprakish janë trajtuar në laborator dhe janë bërë më të përshtatshëm për arritjen e ovocitit. Inseminimi si proçes realizohet në mjediset e klinikës nëpërmjet përdorimit të një kateteri të butë i futur përmes vaginës dhe qafës së uterusit.
Pas inseminimit, gruaja qëndron e shtrirë në shtratin gjinekologjik për disa minuta dhe më pas mund të rifillojë normalisht aktivitetin e saj ditor. Në përgjithësi nga dita e inseminimit fillohet një terapi mbështetëse e fazës luteale me progesteron për 14 ditë. Përdorimi i progesteronit ka për qëllim mbështetjen e endometrit (mukozës që vesh kavitetin uterin) dhe ta bëjë atë më të përshtatshëm për implantimin e embrionit.
Pas 14 ditësh gruas i kërkohet të realizojë analizën e matjes së nivelit të hormonit beta hCG për të përcaktuar nëse ka ngelur shtatzënë. Në rast se ky test rezulton negativ, proçedura mund të përsëritet më shumë herë, pa pauza, nga një cikël stimulimi në tjetrin. Megjithatë kryhet një ekografi kontrolli që verifikon mungesën e pengesave për të vazhduar proçedurën.
Niveli i dytë FIVET-ICSI
> Përcaktimi dhe dhënia e instruksioneve për terapinë e stimulimit.
> Monitorimi ekografik dhe hormonal dhe induktimi i ovulacionit të shumfishtë.
> Marrja e ovociteve (pick-up).
> Transferimi i embrioneve.
> Ngrirja (kriokonservimi) i gametëve dhe i embrioneve.
Rezultat Pozitiv (Vlera në rritje të beta hCG):Shtatzëni
> Vazhdohet me terapi mbështetëse për shtatzëninë e arritur.
> Ekografi pas 2-3 javësh për të vlërësuar ecurinë e shtatzënisë.
Rezultat negative (Vlera në ulje të beta hCG):Jo Shtatzëni
> Ndërprerje e terapisë mbështetëse dhe pritja e fluksit menstrual.
> Programimi i një transferimi të ardhshëm nga një embrion ose nga ovocite të ruajtura në ngrirje (shkrirja e tyre).
> Programimi i një tentative të re “në të freskët”.
